No woman no cry

Non muller, non chores Non muller, non chores Non muller, non chores Non muller, non chores Porque recordo cando soíamos sentarnos No patio do goberno en Trenchtown Observando aos hipócritas Cómo eles se mesturarían coa boa xente coa que nos reuníamos. Bos amigos tivemos, oh bos amigos que perdemos Ao largo do camiño Neste prometedor futuro non podes esquecer o teu pasado Así que seca as tuas bágoas digoche. Non muller, non chores Non muller, non chores Miña pequena querida, non derrames máis bágoas Non muller, non chores Decía, decía, decía que recordo cando soíamos sentarnos No patio do goberno en Trenchtown E entón Georgie faría a luz do fogo Leña ardendo na noite Entón cociñaríamos caldo de fariña de millo Que compartiría contigo O meu único transporte son os meus pes Asique teño que seguir adiante coas miñas ides, pero mentras non esté... Todo irá ben Todo irá ben Todo irá ben Todo irá ben Todo irá ben Todo irá ben Todo irá ben Todo irá ben Non muller, non chores Non, non muller, non muller non chores Oh, pequena querida, non derrames máis bágoas Non muller, non chores